بررسی تنوع و جمعیت کپک های سطحی در میوه سیب و اثرگذاری آنها در فساد

اسپور بسیاری از کپک ها قادر به کلونیزه شدن و تندش بر روی سطح خارجی اپیدرم میوه سیب می باشند. تراکم بالای اسپور و قطعات ریسه نقش مهمی در فساد این میوه دارد. این میکروارگانیسم ها تا حدود 70% از بیماری های پس از برداشت سیب (post harvest disease) را سبب می شوند. به همین دلیل، در این بررسی، کلونیزاسیون سطح سیب توسط کپک ها در میوه های جمع آوری شده از محل های عرضه در شهر تهران (تره بار) و باغ مقایسه شده است. نتایج چهار مرحله نمونه برداری نشان داد که جمعیت کپک ها در سطح سیب در طول چند ماه نگهداری در انبار حدود 19-5 برابر افزایش می یابد. میوه های جمع آوری شده از تره بار بالاترین درصد ضایعات را به خود اختصاص می دهد. کپک های ریسه ای جدا شده متعلق به جنس هایspp. mucor،spp. rhizopus، spp. aspergillus، penicillum spp.، spp. alternaria، spp. trichothecium، stemphylium spp.، trichoderma spp.، cladosporium spp. بودند. در بین کپک های ریسه ای جدا شده، جنس پنی سیلیوم شایع ترین جنس روی سطح میوه های سیب گردآوری شده از محل های فروش در میادین تره بار می باشد. تراکم جنس پنی سیلیوم در سیب های جمع آوری شده از باغ فقط در حدود 8% از جمعیت قارچ های اپی فیت بوده است در حالی که بعد از چند ماه انبارداری و عرضه در میدان تره بار به میزان 83-65%?افزایش می یابد. کپک غالب سیب های باغ متعلق به جنس کلادوسپوریوم بود. 40% کل جمعیت قارچی به این جنس تعلق داشتند. انواع قارچ ها و باکتری هایی که به عنوان میکروفلور در سطح میوه و سبزی ها تلقی می شوند قادر به تولید انواع آنزیم های هیدرولیتیک هستند. به ویژه گونه های مختلف قارچ ها با داشتن سیستم آنزیمی متنوع نقش آغازی در فرآیند نرم شدن و فساد میوه ها ایفا می کنند. ترکیب اصلی تیغه میانی و دیواره اولیه در سلول های گیاهی، ترکیبات پکتیک می باشد. آنزیم های پکتینولیتیک نقش مهمی در ابتدای مراحل آلودگی در میکروارگانیسم های بیماریزای گیاهی ایفا می کنند. پلی گالاکتوروناز ترکیب اصلی کمپلکس آنزیم های پکتینولیتیک است. با دو روشruthenium red و cup-plate نشان داده شد که اکثر ایزوله ها دارای آنزیم پکتین استراز بودند و از بین 103 قارچ جدا شده تنها 3 قارچ متعلق به جنس های .penicillium sp، aspergillus sp.و cladosporium sp. دارای آنزیم پکتیناز بودند. قارچ cladosporium sp. بیشترین میزان آنزیم پلی گالاکتوروناز را تولید می کرد.